Zasiłki dla bezrobotnych po powrocie z Holandii
Prawie 1400 osób w samej Małopolsce pobierało w 2016 roku zasiłek dla bezrobotnych po pracy za granicą, natomiast 530 osób transferowało zasiłek z krajów Unii Europejskiej / Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
Najwięcej osób pobiera świadczenia po pracy w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Holandii, Austrii oraz Niemczech – wynika z danych Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Krakowie.
Kończąc pracę w krajach Unii Europejskiej warto pamiętać o kilku kwestiach, które w znacznym stopniu ułatwią ubieganie się o zasiłek dla bezrobotnych czy szukanie pracy u kolejnego pracodawcy.
Załóżmy, że Polak wykonujący w Holandii legalną i udokumentowaną pracę kończy zatrudnienie i chce wrócić do kraju. Ma wówczas prawo do zasiłku dla bezrobotnych na warunkach obowiązujących i w wysokości zasiłku wypłacanego w Holandii.
Musi się jednak o niego postarać jeszcze przed wyjazdem do Polski.
Jeżeli zaniedba tę kwestię na miejscu, wróci do kraju i zarejestruje się w powiatowym urzędzie pracy, będzie mógł ubiegać się o zasiłek dla bezrobotnych na warunkach i w kwotach polskich, które z reguły są dużo niższe niż świadczenia w krajach UE/EOG lub Szwajcarii.
Warto więc pamiętać, że w pierwszej kolejności zawsze należy starać się o ustalenie prawa do zasiłku w kraju wykonywania ostatniego zatrudnienia, bo jest to korzystniejsze finansowo.
W niektórych przypadkach zasiłek dla bezrobotnych jest przyznawany za granicą na okres dłuższy niż w Polsce.
Dodatkowo świadczenia uzyskane na przykład w Holandii można, po okresie czterech tygodni, transferować do Polski. Oznacza to, że możemy mieszkać i szukać pracy w Polsce, a równocześnie przez okres 3 do 6 miesięcy pobierać zasiłek przyznany w Holandii.
Co zrobić, żeby móc transferować zasiłek? Należy zgłosić taką chęć w UWV w Holandii.
W tej instytucji osoba bezrobotna będzie pobierała świadczenia i dlatego to ona wyda osobie bezrobotnej dokument U2, potwierdzający prawo do transferu zasiłku do Polski. Transfer zasiłku będzie niemożliwy, jeżeli decyzję o ubieganie się o zasiłek osoba bezrobotna podejmie dopiero w Polsce. Wówczas – przypomnijmy – będzie miała prawo do zasiłku wyłącznie na zasadach obowiązujących w naszym kraju.
Jeżeli osoba wracająca do kraju po pracy na przykład w Holandii nie postarała się za granicą o zasiłek, w Polsce zgłasza się do powiatowego urzędu pracy właściwego dla swojego miejsca zamieszkania.
Rejestruje się tam jako osoba bezrobotna i uzupełnia wniosek o ustalenie prawa do zasiłku dla osób bezrobotnych po pracy za granicą, dołączając do niego dokument U1, który dokumentuje okresy zatrudnienia i ubezpieczenia w krajach UE/EOG lub Szwajcarii.
Należy się o niego postarać w UWV w Holandii.
Bez niego w Polsce procedura przyznania prawa do zasiłku dla osób bezrobotnych po pracy za granicą wydłuży się średnio od trzech do sześciu miesięcy.
Za pośrednictwem powiatowego urzędu pracy dokumenty danej osoby trafiają do właściwego wojewódzkiego urzędu pracy, który w Polsce jest instytucją upoważnioną do wydawania decyzji o przyznaniu lub odmowie przyznania prawa do zasiłku po pracy za granicą. Decyzję wydaje on zawsze w oparciu o dokumentację potwierdzającą zatrudnienie za granicą i po stwierdzeniu, że w czasie wykonywania pracy na przykład w Holandii dana osoba była związana z miejscem zamieszkania znajdującym się w Polsce.
Warto zaznaczyć, że wojewódzki urząd pracy rozpatrując wniosek o ustalanie prawa do zasiłku po pracy za granicą nie może wystąpić do zagranicznej instytucji z prośbą o wydanie dokumentu U1. Jest on wydawany wyłącznie na wniosek osoby bezrobotnej, która pracowała w danym kraju UE/EOG lub Szwajcarii. Warto o nim pamiętać także dlatego, że jest on pomocny w kontaktach z przyszłymi pracodawcami czy przy ustalaniu prawa do emerytury.
Podsumowując, osoba bezrobotna powinna starać się o uzyskanie zasiłku w pierwszej kolejności w Holandii, jednak w sytuacji, gdy otrzymała odmowę lub w ogóle nie złożyła tam wniosku, po powrocie do kraju powinna zgłosić się do powiatowego urzędu pracy, aby ubiegać się o ustalenie prawa do zasiłku na zasadach polskich.
Źródło: Wojewódzki Urząd Pracy w Krakowie