Kto przyjedzie dziś do Amsterdamu pociągiem i wysiądzie na dworcu centralnym, kieruje się od razu na południe miasta.

Na ławce klubu w stolicy Katalonii spędził prawie dziewięć lat (1988-1996) i dla Barcelony było to złoty okres. Dream Team, nazywano ekipę prowadzoną przez Cruijffa. Cztery mistrzostwa kraju, jeden puchar kraju, jeden superpuchar Hiszpanii, Puchar Zdobywców Pucharów w 1989 roku i przede wszystkim tryumf w Pucharze Mistrzów w 1992 roku i następnie w Europejskim Superpucharze.

Miejsce siedemnastowiecznych kupców, handlujących przyprawami z Indonezji i Ameryk, zajęli jednak adwokaci i wszelkiego rodzaju doradcy oraz siedziby małych, średnich i całkiem dużych firm.

Tytuł pierwszego filmu nakręconego na ulicach holenderskiej stolicy, ukończonego w 1919 roku Diabła w Amsterdamie (De duivel in Amsterdam), w dobry sposób opisuje jak czują się obecnie filmowcy, chcący tutaj kręcić. Intruzi, dręczeni wszędobylską biurokracją oraz przeganiani przez rozwścieczonych mieszkańców, nie życzących sobie by im przeszkadzano.

Wokół parku Sarpathipark powstają luksusowe burdele. Dla biedniejszych amatorów płatnego seksu też jest oferta.

Wyobraźmy sobie, że serce dzisiejszego Amsterdamu – wyznaczone przez IJ, Gelderskade, Kloveniersburgwal, Muntplein i het Singel – jest w całości z drewna. Nie ma tu solidnych siedemnastowiecznych kamienic z cegły i kamienia, ale jedynie drewniane chałupy, stojące jeszcze ciaśniej i bliżej siebie niż obecnie.

Gdyby tylko nie ten fatalny dojazd... Dziś właściwie z każdego miejsca w Amsterdamie szybko dotrzemy na Schiphol. Pociągiem z Amsterdam Centraal – 13-17 minut, ze stacji Amsterdam Sloterdijk 10 minut, a ze Station Zuid w 6 minut.